kendi kendine mi konuşuyorsun sen??? ama ben duydum!!!

Hani çocukken insan kendini denemek için, eğlenmek için neyse de işte şarkı söyler ya.
 Eşlik eder ya da sevdiği şarkıyı kendi kendine söylemeye çalışır.
Eee??

 işte bu durum bizim evde sorundu!
Kaç defa kendi kendime şarkı mırıldanırken annem beni yakaladı kendi kendime konuşuyorum sandı!

 Bastı fırçayı!

Nasıl bir çıkışla ve hiç ve tabi ki her zaman ki gibi seni dinlemeden azarladı!

 ihhii nazlııı!! Kimle konuşuyorsun sen?????

Beklediği cevap aklı eksik amcam gibi hayali arkadaş!!

 şarkı söylüyorum anneee!
 Ne şarkısı? Konuşuyordun ben duydum gelmedi diyordun??!!
şarkı sözü işşteee!
öyle şarkı sözü mü olurmuş? Hangi şarkıymış o???

inanmıyor da şarkı olduğuna, kendi hiç duymamış öyle şarkı???

Anne duyan da seni rock müzik uzmanı sanır!!!

Kendi kendine konuşan bir amcamız varmış akıl sağlığı tam yerinde olmayan. Ona benzeriz diye korkuyormuş. Benzeyeceksek benzeriz kendi engel olamaz ki, genetiğini değiştiremez ya! Ama anlayan kim tabi?! Annem değiştirebileceğini sanır! Beni sıkıştırıp baskı altına alınca değişir!!

Bir günde sesin güzel değil ki, sanki şarkıcı olacan da!! dedi.

Anneme göre keyif için sadece yemek yenebilir başka bi şeyin manası yok! Sesli kitap okurken de benzer şeyler olmuştu. Böyle soğuttu, şarkıcı olacağımdan değil de keyif için! Keyif için mi? hah ne alaka? Dediği bile oldu!saçma!