Geçen senelerde; bi okulda çalışıyordum özel. Geç saatlere kadar bitmiyor, yok toplantıydı yok etkinlikti, bilmem ne. Annem bu durumdan hoşnutsuz tabi. Servisle dönmeme rağmen, anneme göre gecenin bi yarısı dönüyorum eve bu ne biçim iş!! Böyle okul mu olurmuş!? Gece yarısı dediği de en geç 20.30 falandır. Neredeyse hergün böyle ben alıştım kabullendim annem isyanda. Hatta gitmesen diyordu, kendi olsa çalışmazmış böyle bi işte, insan niye öğretmen olurmuş, günün yarısı sana kalsın diye. Ne güzel o zamanlarda mis gibi evimde otururum!! diyor.
Bi gün aramış dön diyor bana banyoya girecekmiş beni mi bekleyecekmiş hadi! Sen gir diyorum. E su bana kalmaz soğurmuş! Dön artık işim var çok önemli de çık. O işler öyle olmuyor ki!! Ama gel de anlat! Annem banyo yapacak müdür bey beni çağırıyor ben eve gidiyorum!!! Böyle iş olmazmış gidip konuşacakmış. Zamane öğretmen ve okullardan bi haber annem! O zaman diyor çalışmaya mecbur değilsin evde otur!!! Ne güzel evde otururum, temizllik yapar börek yer annemin gençliğini dinler evden hiç çıkmam! Zaten dıkarda bişe yok! ikilemlerrrrr!! Evde otur, sosyal ol, kendini zorla beğen....
ben olsam çalışmam böyle işte diyor, ama zamanında nelere tahammül ettiğini unutuyor
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder