bazen ben yemek yapmak istiyorum, bazen annemin yükünü almak için falan. ama tek başıma yapmam annemle imkansız. sen git ben yapacam desem de müdehalesiz imkansız.
bazen öteki odadan seslenir bir şeyi bir şey yaptın mı?? vs. odalar arası sohbetten yemek yapmak uzar. uzayınca ben beceriksiz olurum bir de ya da ağır elli! ha bir de tv açıktır sesinden benim cevabı duymaz tekrarlar. mecbur kalırım salona geçip yaptııım demeye. bir de bozulur oradan deseymişim duyarmış. dedim desem genelde inanmaz. ona göre onu hep cevapsız bırakıyorum...
bazen de seslenmez, benden bir süre ses çıkmazsa geri dönülmez bir hata yapmışım gibi davranarak yanıma gelip tepeme dikilir ve elimi izlemeye başlar.
işte buna deli olurum. ahmak muamelesi gibi geliyor bana. sen git ben yapıyorum, sen karışma demenden anlamaz. ıggı!!!
____
daha küçükken bir yapalım dedik mülayim ablamla. annem patates doğrayışımızı beğenmedi. tepemizde dikilip izliyor ve direktif veriyor çünkü. bir patates ne kadar yanlış soyulup doğranabilir ki ve yanlış olsa bu ne kadar büyütülecek bir şey olabilir ki. onun gibi yapabilmemizi bekler anında.
dayanamadı elimizden aldı. ben işte sinirleniyorum ne var patatesi bakşa türlü, elime kolay gelen şekilde soyup doğrasam. annem tam onun taptığı gibi olmalı görüşünde çünkü. fikrini savunuyor canım! alıverip elimden bir de hışımla, bir de sinirle böyle yapacan diyor. ama elim küçük, kolum kassız, bıçağı nasıl öyle hareket ettirir bu diye düşünemyio. kendi doğruları kesin doğru çünkü.
gösteriyo nasıl yapılmalı, elimin gücü yetmiyo ki onları öyle tutmaya 'beceremiyorsun nazlı!!'
bana çatması hep şundan mücadele seviyor!! ablam anında kabul edip teslim olur, haklı nedenleri olsa da öyle fazla savunmaz. ama ben tutamam kendimi. işte tartışma oradan çıkar...
el gücümün yetmediğini söylesem de aldırmadan sinirlenir, beceremiyorum karar verildi. elimden alıp kendi yapar...
hala öyle işte... hala tepeme müfettiş gibi dikilip yapabiliyor muym kontrol eder. hani bir yapamamışım ya13 yaşında tamam artık benden becerikli çıkmaz!!
ne zaman ben yemek yapacak olsam tepemde, ensemde bir soluk, beni tedirgin ede ede, gere gere. sinirlenirim bunu bilmesine rağmen bi süre dursa bile bir yerde dayanamaz...
ocak başında tartışırız o bir şeyleri unuttuğumu düşünerek şunu bunu yaptın mı?lara başlayarak beni soru yağmuruna tutar. ben gidip oturup ayaklarını dinlendirmesini, artık çocuk olmadığımı vurgularım...
annem benle ilgili beklentilerini çok yüksek tutmuş ve çok erken bana yükleyerek beklemiş ki olsun ama olamayınca benden umudu kesmiş herhalde. 13 yaşında temizlik ve yemek ustası! derslerinde 1., okulda popüler, güzel, iyi giyinir, herşeyi bilir, dünya lideri!! hımm ama patatesi yanlış soydu! ve annesinin altını kapat dediği yemeğin altını kapatmayı unutarak, yanmasına sebep oldu!! dan dan dan nazlı beceriksiz bir aptal. 13 yaşında bunu yapam kim bilir ilerde naapar. hiç güven olmaz buna!!
gidip ayaklarını dinlendirecek güya 5 dk ya bir bir bahane bulur en azından o gün bana bulaşmak istiyorsa. bahaneyle illa kontrol edecek. sanki tuzu unutsam yerken acılar içinde öleceğiz, asılacağız falan!!
bazen de dayanamaz ben israrla gitmesini tek başıma yapacağımı iddia ettiğim durumlardan birinde.
hep ocak başında tartışma ben anneme göre kesin hata yapıyorum bir yerde o elimden alıp canım nimetleri benim katil elimden kurtarmalı..
bazen beni itip elimden alır elimdeki neyse, bıçak mı kaşık mı, kepçe mi... yok en iyisi kendi yapsınmış...off bazen de ben bırakırım.
+"al iyi! ben gerizeka yapamam!! zehirli falan olur şimdi öteki tarafı boylamayalım! yağ yerine deterjan koyarım şimdi! ayırt edemiyorum ikisini" gibisinden sözler
-'amaan sen de büyüttün'
bir süre yapmam bir şey, ama o zaman da kendine yardım etmiyor, artık genç değil yorulmasına neden oluyor olur.
+"e tek başıma yapmama zaten izin vermiyorsun ki!! hep karışıyor hatta elimden alıyorsun"
..... naparsam yapayım suçlu benim...
hiç beceremiyor da değilim yani ha...
ama benle didişmek, çekişmek, laf yarıştırmak zevkli geliyor kezin. annem daha zor olanı seviyor!!
ablamda çekişme nadirdir, öyle çocukken birbiriizin inadına dokunurduk o kadar.
genelde sen yapamıyorsun hayır yaparım çekişmesi olmaz. yapamıyorsun dendi mi hemen inanır.. oysa yapabiliyordur. demek ki ben kendimden eminim ya da neden yapabilip yapamadığım noktaları biliyor, görüyorum ve bunları savunmam da dile getiriyorum!!!
-------------------
bu yazının aynısı yemek yapma değil de ev temizliği üzerine de olabilirdi. cuk otururdu!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder