Bir arkadaşımın annesinin mottosu adeta; hastalığı sahiplenme! Ya da olumsuzluğu sahiplenme! demek.

Ne güzel.

Bizimkisi anında sahiplenir. Adeta memnun olurmuş gibi olumsuz şeye yapışıp kalmaya bayılır. Günlerce haftalarca bahsedip defalarca tekrar yaşmak istercesine yineler hatta aylar boyu ve belki senelerce

hatırladıkç anar söylenir söver baştan anlatır!

Zevk alıyor her türlü olumsuzluktan! Ve bunları hatırlamaktan! Ve tabi ki hatırlatmaktan!

Mesela bir kere miden ağrıdı da ağzından mı kaçırdın?! Mutlu haber almık gibi zihnine yapışır kalır. Sahiplenmeyi bırak memnun olurmuş gibi benimser! Artık sen her zaman midesi ağrıyan hazmedemeyen birisindir! Adeta bir açığını yakalamış da işine yarayacağı zaman yüzüne vuracakmış gibi unutmaz; ama bir yandan da kendinin işine yarayacak bir hale dönüştürerek hatırlar!

Bir kere bir sebepten miden ağrıdıysa artık sonsuza kadar ağrıyacaktır! Zırt pırt sebepsiz yere sebepli yere! Artık midesine herşey dokunan birisin bitti!

iyilik ettiğini sanarak sürekli laflarıma atlayıp, böyle bir durum olsa memnun olacamış olsun diye dört gözle beklermiş gibi bir şevkle atılarak; bizim midemize dokunuyor diye haykırarak atlar! Hazmedemiyoruz biz!

??? Sadece çok fazla mutlu olmayaym çok fazla eğlenmeyeyim çok fazla keyif de almayayım öyle çok da fazla sağlıklı da olmayayım ister gibisine. Duruma üzülmek yerine memnun gibi; artık ortak bir noktamız var ya da Nazlı'nın açıığını yakaladım der gibi memnuniyetle midemin ağrımasını haykırır!

Bense onun hatırladığı ve büyük bir zevk ve şevkle hafızasında tuttuğu midemin ağrıdığı örnek zamanı çoktan unutmuşumdur bile. Ama annem asssla unutmaz! Olumsuz bir şeyse katiyen!

Güzel olumlu şeyleri ya ununur ya konuşmaktan sıkılır ama olumsuzlara bayılır: saatlerce konuşmak en baştan anlatmak ister! Nefret ve olumsuzluk anneme enerji veriyor; ne kadar sinirlense üzülse de o şeye; yine de büyük haz alarak anlatıyor hatta bininci kez bile anlatsa, üstünden 50 yıl geçmiş olsa bile!

Yoo ağrımıyor ya da hazmediyor dersen. Anneciğini yalancı çıkarmış kötü evlat oluyorum! Nazlı'nın midesi ağrımıyor hazmediyor Nazlı hala sağlıklı bayağı diye memnun olacağına!

Közlenmiş biber yiyemezmişiz; büyük ve önemli bişey gibi övünüyor sanki atlayarak haykırıyor masada: biz yiyemeyiz bizim midemize dokunuyor hazmedemiyoruz!

Memnun resmen! Hah Nazlı bir zevkten daha mahrum kalsın!

Ben yiyebildiğimi söyleyince de haa iyi diyeceğine hayal kırıklığına uğrayıp; beni kendinin bile farkında olmayan bir ahmak gibi göstermeye çalışarak, ne kadar ayrıntılı düşünen ne kadar anlayışlı ve fedakar anne rolünü üstlenerek aşırı detaylı midemin ağrıması örneğini veriyor!

Ağrıyacak o mide! Hazmedemeyeceksin! şimdiden 67 yaşındaki bir insanın sağlıksızlığı olsun istiyor bende!

O, o kadar anlayışlı hafızası güçlü düşünceli bir insan ; ben kendini bile tanımayan ahmağın tekiyim ki midemin neyden ağrıdığını bilmem ama anneciğim bilir! Verdiği örnekte midemin ağrımasının sebebi kendiydi! Kafayı limona takmıştı; sabah kahvaltıdan önce , saçma sapan zamanlarda limon suyu içirmeye çalışıp duruyordu!

Tamam yararlı ama boş mideye iyimi asitli! Sıkıysa içme! Neler çevirir!?

Sonunda midemi bozdu, ağrımasına sebep oldu rahatladı! O zaman da aklına yazmış Nazlı'nın midesi ağrıyor! Ve hep ağrıyacak!?

Hiç sakıncası yok!

Böyle münakaşa edip; kendi benden iyi bilir gibi benim sözde hastalıklarımı sayarken memnun. Deliller var elinde! Bilmem ne zaman şu olmuş da bu olmuş! Sayıyor bana! Benden iyi hatırlıyor ve biliyor!

Ay o limon suyundan vazgeçirinceye kadar; sabahın köründe burnuna asidi dayıyordu; ne çektim ne çektim!

Annemin bir huyu var; güzellikle anlatmaktan anlayamaz; kendimi bildim bileli ben bişey anlatıyorsam ciddiye almaZ, duygusal mantıklı falan fark etmez tonla alakalı! Yumuşak uygun usturuplu ton vurgu ve sadelikten anlamaz. Zihni algılamıyor. 100 kere anlatsan da! çok abartsan anlasın diye abarttın olur gene anlamaz; en iyi sonuç kavga çıkarıp aşırı tepki gösterip kırıp küstürmek! Başka türlü anlamıyor; korkması lazım. Yoksa arsızca ve pişkince devam eder o şeye!

Mesela bu kırmızı biber yiyememe olayında o kadar abarttı ki evde bile iddialaşması devam ediyor! Midem ağrıyormuş hiç hazmedemiyormuşum!

Ne istiyorsun dedim?! Ne? 37 yaşından 67 yaşındaki bir insanın hastalıkları mı olsun bende? Kabullenemiyorsun ağrımadığını! Hasta sağlıksız ağrı çeken yaşlı bir kadın gibi mi olsun sağlığım?! 10 yıl sonra ne olsun gebereyim mi yaşlılıktan?

Nasıl bozuluyor! Hasta değilim sorunum çok yok diye memnun olacağına iddiasını çürüttüğüm için canı sıkılıyor!! Ve kabul etmemekte direnirken 'bir gün olacak' diye savunuyor!

şimdi mi olsun hemen!