Ben genç olsam diye başlayan cümlelerinde atar tutar!

Gençken de neler yaptığıyla ilgili övünür durur!

Ama sana gelince övünülecek tek bir şey yapmamışsındır.

Ve bir şey yapmak istediğinde engellemek için türlü türlü dalavere çevirir, psikolojini bozmak, hevesini kırmak için didinir.

Psikolojik oyunlarla engellemeye çalışır büyük bir zevk ve şevkle.

Hiç bişey yapmaz, istemezsen de pasif ve pısırık bulur!

Ama kendi kendine avm'ye bile gideme! illa anneciğin peşinde olacak.

Dırdırıyla, eleştiri ve kaprisleri eşliğinde!

Kendi kendine yapacak gideceksen de hevesin kırılsın, zevk alama diye evden çıkıncaya kadar büyük bir zevk ve şevkle konuşur da konuşur. Hatta telefonda devam etmek ister.

5 dk izlediğin filmden, dinlediğin şarkıdan yediğin dondurmadan bile keyif alma ister için için!

Kendi gelince alacak mıyım? Hayır! Zevk keyif eğlence yasak bize!

Kendi hiç anlamıyor ya başkası da alamasın özellikle de ben!

Ablacığıma öyle değil ama! Onun kocası var ya gezebilir eğlenebilir arkadaş çevresiyle sosyalleşip keyif alabilir!

Yaptıysan o şeyi ya da gidip döndüysen o neyse; keyif almış eğlenmiş mutlu memnun dönmenden de hoşlanmıyor! istiyor ki keyfini kaçıracak kötü bir şey olmuş olsun en azından ufacık bir aksilik! Kendisi mutsuzluğa huzursuzluğa memnuniyetsizliğe bayıldığı için iyi bişey olacaksa bile muhakkak bir olumsuzluk arar bulur; tad kaçırmak için uğraşır, bunu başarmaya çalışır; sadece kendinin huzurusuz mutsuz olmasıyla yetinmez sen de ol ister!

Diyelim herşey yolunda gitmiş; bi kahve içmeye gitmişsiniz ya da aile yemeği. Dayanamaz en azında 1 aksilik olmak zorunda! şikayet edip dırdırlanacağı söyleneceği mutsuz olup etrafı da edeceği bişey arar duru; resmen yırtınır bulmak için!

Diyelim tutturamadı; herşey düzgün temiz olumlu gelişti; hatta hava koşulları ve çevresel faktörler de iyi; herrrrşey iyi = arar tarar bulur olmadı yaratır. Mesela böyle durumlarda yaratamamış bulamamış bana takamamışsa garsona, taksiciye, servis şöförüne vb bir çalışana

sataşcak bişey bulur!

Mutlu huzurlu keyifli saatlerin ardından rahat edemez; sevmiyor! Sonra da saatlerce yaptığımız iyi şeyler, yediğimiz güzel yemekler, ettiğimiz sohbetlerle ilgili değil: o küçük olumusuz şeyden bahseder=hem de keyifle resmen; susturamazsın defalarca bundan bahsederek deşarj olur!

Huzursuzluk mutsuzluk tatsızlık olumsuzluk anneme keyif veriyor resmen! Söylesen asssssla kabul etmez ama!

Sen de bikeyi tek yaparsan zevk almamanı bekler; küçücük bir olumsuzluk bile gününü mahvetsin ister: mesela arkadaşlarınla kahve içmeye gittin ve kaşığın yere düştü! Ya da kahve azıcık tabağa taşmış! Bunun gibi minik bir aksilik tüm gününü mahvetsin ister: etmemişse sen duyarsızsındır!

Eve mutlu dönmüşsen üstü kapalı sorgular, bekler, arar; hiç bulamazsa söylediklerinden çıkarım yapar: kendi keyfimi kaçırmaya uğraşır!

Mutlu olma keyif alma hak etmediğini düşün mottosunu ruhuna yıllarca sana öğretmeye, işlemeye çalışır!

Kendi yemiştir kendi gitmiştir kendi etmiştir kendi denemiştir biliyrodur en iyisini en kalitelisini kullanmıştır: ama bana gelince hepsi gereksiz lüzumsuz manasız!

Söylesen de öyle soğukkanlı öyle vurdumduymaz pişkince ve en saf en masummuzcasına sahte yüz ifadesini takınarak inkar eder ki Oscarlık performans!