Ben ne desem ne istesem bir kılıf hazır; hep bir kusur var! Minnacık da olsa!

Ama ablama aşık gibi hayran; ne dese tav!

Salak ablam da bilmezmiş gibi- bilmez tabi ruhsuz anası kılıklı! Aynı anası gibi bencil, ruhsuz; tüm his ve düşonceleri kendine dönük! Hatırlamaz kendi dışında birine dokunan bişeyi!

Aynı anneciği gibi!

Korku filmine girecekmişizmiş!

Sen sevmesin ki korku filmi bu.

Hiç izlemedim ki bileyim götürmüyorsun ki beni sinemaya!

Milyonlarca film izlemiştin hani?!

?? (masum ayakları)(bayılır rol kesmeye; başkalarına iyi görünmenin uzmanı; bana gerek duymaz ama zoraki de olsa kibarlık falan)

iyi siz izleyin ben kahvecide oturacam.

Severmiş belki! Hani milyonlarca film izlemiş herşeyi biliyordu? Ben film lzletsem böyle kılıf uydurur ablam ne dese harika!

Götürmemişim hiç! Bi zaman peşime takılmaya bayılıyordu; kırk yılda bir arkadaşlarla buluşacaz dibimden ayrılmayıp baltalamak için didinirdi! Sinemaya da geldi! Kulağımın dibinde sürekli konuşup birilerini şikayet eder; rahatsız ediyorlarmış, dikkatini dağıtıyorlarmış!

E ben? Benim ne önemim var ki?? Kulağma sıcak hava üfleye üffleye konuşur; dönmemişsem yüzümü, dalmışsam filme sinir olur! çenemden tutup çevirir!

Dırdır et diye götüreyim tabi; çıkışta da kaprisleeeeer; yok sıcakmış gömleğini soyacakmış, yok üşümüş giyecekmiŞ; hepsi de bir sinir bi nefretle ve elbette söylenerek!