Bi insan bu kadar mı anlamaz, korkar teknolojiden? Hatta elektronikten yaa.

Bir kaç sene önce ağır üşütmüştüm, hastaneye gittik. Tabi o yataktan çıkamayacak halimle randevu alan ben, taksi çağıran ben.

Tansiyonum da düşmüş, sıra beklerken bayılacak gibi oldum.

Bir komşumuzun kızı da orada hemşire.

Ben bayılacakken bir hemşireye falan sesleneceğlne; bana çantamdan telefonumu çıkarttırıp bin türlü dırdırla, endişeli de tabi ama doğru düşünemiyor ki; komşumuzun kızına telefon ettirdi!

Bayılacakken! Dırdır kolumu sarsmalar ara ara Sevda'yı ara çabuk! Diye!

Arayacak halim mi var benim acaba?

Eline veriyorum telefonu daha da telaşlanıyor ben arayamam ki? Dokunamıyor bile telefona!

Ya başka hemşlre mi yok? Hayır bayılacakken bile bana ikkence edecek! Ara Sevda'yı! Zar zor aradım, böyle şaşı görüyorum, vücuduma iğneler batıyor.

Almıyor daha telefonu elimden konuşmak için! Dokunamıyor düşün telefona!

Zaten bir kaç dakikalığına geçmiş içim, Sevda gelinceye kadar ayıldım, annemin çaresizliğl 2kat bir de mantıksız!

Sonra da hiç demedi ben şu telefon işini tam çözeyim de lazım olursa kullanabileyim!

Korkuyor resmen. Daha kapaklı Nokia'yı doğru dürüst öğrenemedi!

Vol 2

bununla bitse.

Daha dün trajikomik bişey yaşandı.

Geçen ay sitenin bina giriş kapıları yenilendi. Son sistem olsun anahtarla açmak zor demişler elektronik bişey takılmış. Anahtarlıkla biplenip girilenlerden.

Tabi bunu ben anneme bir kere anlattım, bir kere de gösterdim anahtarlığına eklediğim mavi şeyle.

Tamam dedi anlamış!

Ee aradan bir kaç gün geçti, market alışverişlnden döndük. Taksiden iner inmez zaten yol boyunca yoruldum diye şikayet ediyordu, hemen uzaklaştı.

Ne parasını verme niyetinde ne bir hafif poşet bile alma niyetinde.

O kadar da çok şey alınmış ki kurşun gibi ağır. Ne Nazlı'nın kolu ağrır ne beli ağrır?! öyle bir derdimiz yok! önemi yok ki zaten!

Apartman görevlisini görüyor onu bile yardıma göndermiyor!

Yürüdü gitti hızla bodoslama.

Arkasına da bakmıyor tabi.

Ben elimdeki ağr poşetlerle zor ilerliyorum, neyse ki bahçe kapısı açık bari.

Bodoslama gittiiii küüüt kapıya çarptı!

Bir şaşkın bir sinirli ana avrat soysop sövüyor bağırarak!

Sonra da dönüp bana bağırıyor; açılmıyormuş hani bu kapı?! Hadi çabuk çabuk!

Sanki iri kıyım bir erkeğim! Zor taşıyorum torbaları annemin hiç endişesi yok, kendinden başka! Ama aman ağzı sıcak yemekten yanmasın aman! Kaç kere bu korkusundan elime atılıp çatalı üzerime döktü heryerim battı leke oldu, kaç kere çatalı yanağıma sokturttu! En büyük korkusu bu!

Anahtarla açacaksın anahtarlaa!

Açılmıyor bu hani açılıyorduuuu!

Anahtarlıkla anne!

Yaklaşıyorum ama anneme göre uçarak gelmelim elimdeki 15 kiloyla! Aa annesini bekletiyor!

çabuuuuk çabuk Nazlı! Ayyyy ay! Yoruldum yoruldum ben! Hiç anlamıyorsun ben yorulduuum!

Sen anlıyor musun? Elimdekiler çok ağır! Kolum belim ağrır diye bir derdin yok hiç!

Yoruldum ben hani açılıyordu bu kapııı!

Ben merdivendeyim daha girişte. Dırdırdırdır motor gibi sıralıyor beni duymuyor bile.

Anahtarlıkla açacaksın anne gösterdim ya.

Hani açılıyordu???

Hani elinde anahtarlık yok?

Ney?

Anahtarlıktaki mavi şeyi diyorum!

Nolmuş?

Ya onunla açılacak kapıı.

E çıkar o zaman Nazlı beni bekletiyorsun yoruldum ben!

Sen nlye çıkarmıyorsun elim dolu ağır sende de var sen aaç!

????? Açılmıyor ikte açılmıyor! çarptım oruspu kapıyaaa!

Ay anahtarlığını bi çıkar!

Ne gerek var? Değişti ya! Açılmıyor bu!

Anne gösterdim ya sana anahtarlığındaki mavi şeyi şu kutuya tutunca açılıyor diyeeee!

Ama öyle açıl,ıyor mu? Nasıl çıktık ya?

içerden anahtarsız açılıyor anne! Dışardan açılırsa herkese nerde güvenlik???

??????

Hadi anne elimdekiler çok ağır?

Napayıım ben alamam fıtığım var!

Kapıyı aç bari kapıyıııı!

Açılmıyor diyorum ya kızım!

Anahtarlğını tutmuyorsuuuuun! çıkar şu anahtarlığını bi! Mavi şeyi şuraya tut bip diyecek açılacaaaak!