Yürüyemiyorum ben işte bu kadar artık! Yürüyemiyorum nazlı!
Ben dedim sana anne uzun yürüyeceğim diye.
Ama ben yürüyemiyorum kızım yürüyemiyorum!
Onun için dedim sana işte.
Yoruluyorum ben artık bu kadardan ben!
Dinlenelim şurada biraz!
Ay of ay oh ay ben artık çok yürüyemiyorum nazlı! Yok!
O yüzden dedim sana çok yürüyeceğim ben diye!

Annem iyi sen git yürü bugün ben gelmem diyeceğine, benim yürümekten hepten vazgeçip annem ne kadar yürüyebiliyorsa, ne kadar hareket edebiliyorsa o kadarını yapmakla yetinmemi istiyor. Ne gençtir enerjiktir diye ne de yalnız kalmak, arkadaşlarıyla akranlarıyla olmak ister diye düşünüyor. Bana uyamayacağı ortada ama anlayış göstereceğine bırakacağına ben yürüyüşten vazgeçeceğim. Zaten çoğu zaman onun dediği kadar yürüyüp, bikeyler yapıyoruz, ben doyamıyorum değişikliıe, dışarıya ama annem hemen dönelim diyor. Nappim dönüyorum ben de ama anlamıyor işte.
Gene aynı noktaya kısır döngüye geldik işte.

Benle gelmek zorunda gibi hissediyor kendini illa.

Dinlenmek için bir yere oturuyoruz beğenmiyor sıcakmış, sertmiş: işte şikayet ve kaprisleri başladı çünkü yoruldu. Başka yere bakıyoruz biraz arkasında pislikler varmış bakarlarmış bana! Başka bi yere daha bakıyoruz; ters esiyormuş güneş varmış.
Ay bi oturamadık bi oturamadık! Ay ben çok yoruldum çok nazlı! Artık ben yürüyemiyorum bu kadar yürüyemiyorum nazlı!

öyle bir vurguluyor ki ben anneme zorla kilometrelerce yol teptirmişim. Gelmem diyememiş çünkü mecbur!

E dedim sana anne gelmesen dedim çok yürüyeceğim!
Napim ama napim?
Gelmeseydin işte! Mecbur değilsin!
Olmaz anca beraber kanca beraber!
Niye yapışık ikiz miyiz?
Niye gelmeyecekmişim?? Allah allah sanki ben yürüyüş yasaklısıyım!
Yürüyemiyorsun işte!
Sen de az yürü! Allah allah sanki bu kadar yürümek zorundasın! Bi daha ki sefere burdan buraya yürü yeter!

Kızlarına hiçç karışmayan anneye bak! Ne kadar yürüyeceğimi hatta güzergahı bile kendi belirliyor! Bana neyin yeteceğini bile. Gel de dell olma!

Oldu buna da sen karar ver! Senin bu yapışık ikiz hikayen nolacak anne iyice dozunu arttırdın yani? 35 yaşında evden tek başına çıkmaya korkan bir zavallı olsam çok memnun olacaksın!
Ben seni korumak için kızım korumak!iyilik de yaramaz sana!
Bu iyilik değil ki bekçilik, gardiyanlık ve engellemek!