Asansöre bindim biri benden önce başka bir kattan basmış demek, önce yukarı çıktı.
Annem de takip etmiş dedektif gibi, endişelenmik bir de bunu tahmin edemeyip. Koşmuş telefona sarılmış.
Asansörden çıkar çıkmaz çaldı.
Nazlııııı?
Efendim anne!
Niye açmıyorsun?
çalmaz ki asansörde!
Niye yukarı çıktın sen?
önceden basmışlar.
Kim basmış??
Komşu anne kim olacak?!
Ee sonra?
Ne sonra?
Ne oldu indin mi orada?
10. katta niye ineyim?
E?
E bindi.
Kim?
Komşu!
Hıı? Sonra indiniz mi?
Ay sonra aşağı indik anne!!
ha iyi indiniz yani.
yok inmedik!!!
aa nerdesin o zaman sen?
damda.
ne işin var damda nazlı??????
offf anneee!!
ne ne?
niye ineyim, niye dama çıkayım yaa?
ne bileyim sen dedin!!
kabahat bende annem ne şakada ne ironiden ne imadan anlar.
Hangi kata geldik onu bile anlamayacam 10. katta inip, orada kalakalacam! O kadar beyinsizim ki!
Kendinin de böyle olmuş, anlamamış, başka katta durmuş, annem de inmiş, basmışlar ama vazgeçmişler herhalde kimse yokmuş. Annem de hiç bakmamış bizim kat sanmış, sarılmış anahtara. Ama anahtar kapıyı açmamış tabi, beni arıyor sen mi evdesin kapıyı kitlemişsin diye?
Yoo.
E açılmıyor kapı nazlı!
Yanlış anahtarı sokmuşsundur!
Değil!
Bi daha dene tam girmemiştir.
Ay olmuyor nazlı olmuyor! Aaaa!
Kapıcıyı çağır.
Amaan sen gelsen!
Annecim okuldayım nasıl geleyim?
E ben napacam? Ayakta mı kalacam böyle?
Onun için diyorum kapıcıyı çağır belki o açar!
Açamazsa ya?
O açamazsa ben mi açabileceğim ızbandut gibi adam?
Of nazlı of!
Ne ofu anne? Okuldayım, gelmeye kalksam 1 saat sürer! Sen çağır kapıcıyı!
Amaaaaan bıktım valla bıktım! Sanki o açabilecek napacam ben şimdi kapıda kaldıım!
Açar işte?
Açamaz!
Anahtarcı çağırır o zaman!
Ay istemem ben anahtarcı!
E nolacak ya? Sanki ben gelince omuz atıp açacağım!
Amaaaaan aman bıktım usandım bıktım usandım valla aayyyy ay!
... Söyleniyor ve sövüyor... Ama telefonu kapatmıyor dinleyecem madem gelmiyorum.
Yani böyle bi durumda insan yanında tanıdık olsun ister de bunun için ben okulu bırakıp çekip geleceğim. Aklı sıra beni suçluyor, ben üstünde anahtar unutmuşumdur.
Bi daha anne sinirleneceğine.
Ay olmuyor nazlı aaa anlamıyor musun?
Anlamıyorum zekam yetmez anne!
Diyorum kapıcıyı ara.
üffffff! Anahtarı üstünde unutmayaydın böyle uğraşmayacaktım! Ah nazlı ah ben yaşlıyım yoruldum, kapıda ayakta kalmalara gelemem! Ayy ay!
Anahtar unutmadım ben!
E niye açılmıyor ya unutmuşsun işte!
Unutmadııım.
Bak bakayım çantanda mı unutmuşsundur!
Herşeyden ben suçlu olacağm illa! şeytan Nazlı!
Unutmadım aha burada duydun mu sesini??
Ee niye açılmıyor ya?
Ne bileyim anne, hadi kapat ben arayıp göndereyim sana kapıcıyı.
Aman tamam.
Arıyorum hemen, adam anında bizim hata çıkıyor. Sonra bana dönüyor :
ablaa?!
Hı?
Hanım teyze yok?
Kapıda değil misin sen?
Ha kapıdayım yok?
Allah allaaah komşuya mı girdi acaba?
Dur sorayım?
Soruyor.
Yok abla komşuda değil.
Dur ben ararım şimdi kapatalım.
Kapatıp annemi arıyorum. çok sinirli açıyor!
Nerede nazlı kapıcı? Ayyyy usandım valla hiç anlamıyorsun beni, yaşlandım ben yorulmaya gelmiyorum ayakta kaldım, çok yoruldum ayyy nazlıı!
Nefes almadan saydırıyor bana!
Ya bi sus! Gelmiş kapıya!
Kim?
Kapıcı?
Hani nazlı yok, ben niye görmüyorum kör müyüm????
Gelmiş kapşı komşuya geçmişsindir diye ona da sordu?
Ay yok kızım burada yok kapıcı aaaa! Yalan mı söylüyorum ben?
Ben mi söylüyorum anne?
Ay bi iki beceremedin yaaa!
O sırada apartman boşluğunda yankılanan sesini duyuyor annemin kapıcımız, meğer annem üç kat yukarı çıkmış da ruhu duymamış!
Bi de bozuluyor buna ama adama belli etmiyor, başkasına edilmez; en yakınını suçla!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder