Gene aynı şey; birisine bişeye sinirlenirleniyor, sürekli söyleniyor. Şöyle; böyle bişey olabilir mi nazlı?.
Böyle bir şey yapılır mı nazlı?
Böyle bişey hak edilir mi nazlı?
Adalet bu mu yani nazlı?
Böyle bir kabalık olamaz yani, olamaz! Nasıl böyle düşünür nazlı?
Böyle şey olur mu nazlı? Aaa! Hiç olur mu? Yani olacak şey mi? Ha nazlı olacak şey mi? Böyle davranış olabilir mi?
Resmen ben suçlu görüneyim diye sanki. Bir de bağırıyor sinirli. Bir de mimikler, teatral el hareketleri; durup durup tekrar konuşmalar, aniden dönüverim bana çıkışır gibi roller adeta.

Zaten her akşam ama son zamanlarda her akşam yatmadan önce aklına gelen tüm kötülükleri, kötüleri sıralıyor; 55 yıllık anı bile var! Kulağımın da dibinde.
Yılda 2 defa eski arkadaşlarıyla toplanıyorlar; bikaç saatlş şeyler bir yıl yetiyor. Temcit pilavı gibi aynı şeyi defalarca aynı şekilde anlatıyor.
Bi de bilmiyor gibi davranmam bekleniyor.
Bir de söylenirken susmam gerekiyor.
Zaten artık tek deşarj tek tatmin yolu kavga etmek ve ya eski kötü anıları yeniden yaşamak!
Benimle kavga edecek bahane bulamayınca bana başkasını eleştirken ben yapmışım gibi davranıyor, rahatlıyor.
İlla beni ezecek yani! isterse gerçek olmasın rol olsun, öyle bir izlenim olsa yeter.
Hata yapan kızına ders veren bilgili, anlayışlı, modern, eğitimli anne rolü kesecek.
Her akşam 30-45 dakikalık bir tiradı oluyor yatmadan önce!
Baban babaannen anneannen deden, birileri birileri. öyle yaptı böyle dedi.
O da olmazsa yıllardır oturduğumuz evi anlatır.
Ya da itiraz!
Asla gitmezmik uzak doğuya! Asla asla. Git diyen var sanki.
Şaziye teyze gibi herkesle görüşmezmiş! Kriterleri varmış onun. Bazı insanlarla görüşülmezmiş! Görüşmezmiş Faziletle asla! Sanki zorlayan var gibi itiraz-isyan etmeye bayılır!

Deşarj yolu bunlar işte. Tabi en başta beni eleştirmek. Bahane arar bulamazsa yaratır. Sonunda kavga çıksın ister için için. Anca rahatlayacak.
Yemeğe yardım et der, yaptırmaz, işte eleştirmek beğenmemek için fırsat!
Böyle uzun zaman huzurlu bir dönem geçmişse, süre uzadıkça siniri artar... Kavga için fırsat kollar. Hani tatil - gezi dönüşü illa da bi kavga eder, etmediği hiç olmadı.
isterse tat huzur kaçsın, tatil zehir olsun falan. Fark etmez. O kavga edilecek.
Hayatın tadını, anın tadını çıkarmayı değil kaçırmayı sever!
Nefret etmeyi, başkasının enerjisini söndürmeyi sever!

Son zamanlarda da akşamları nöbet geçiriyor adeta, uzuun bir tirad; gündüz yalnız kalmanın intikamını alıyor sanki.