Hani bana da değişiklik, sosyallik olurmuş!!
65-70 yaş hanımlarıyla 1960lardan bahsederiz!
-of ben sıkılırım, napacam anne?
+niye sıkılasın ki?
-senin arkadaşların senin akranların; ne konuşacağım onlarla?
zaten en sevdikleri şey evlenmeyenlere evlen baskısı yapıp, çöpçatanlığa kalkmak; sonra evlilik, doğum gibi şeylerden bahsetmek; yakında evlenen birinin düğününü yeni ev ve eşyalarını, damadı-gelini önce övmek sonra beğenmemek; acılı sancılı korkunç doğumlar; hastalık ve ağrılar; gençlikleride ne kadar güzel oldukları; gençlik anıları......
+Ben de gitmem o zaman.
-iyi napim.
+Ama ben gitmek istiyordum.
-E git.
+Ama sen de gel.
-Off sıkılırım ben.
+Sıkılmazsın eğleniriz.
üstüste kısır, börek, yaş pasta yiyerektir muhtemelen sonra eskilere dalacak sonra da bana evlen baskısı yapacaklar o eski kafalarıyla!
Anneme göre bu felekten bir gün ama ben hiç bilmiyorum hayattan keyif almayı ya! Annemin dediği gibi keyif alınır mutlu olunur vs annem herşeyi bilir, her fikri zevki kesin doğru ve herkese uygundur!
Daha önceleri beni benimle oraya kadar gel 5dk oturur gidersin diye kandırırdı; bikaç defa beni esir aldılar kah hizmetçi gibi kullanmak kah evlen gitsin gözünü kaparsın gibisinden b.tan argümanlarla kafamı şişirmek için.
Kapıdan hemen gitsen kötüsün annem hemen beni gammazlar; nazlı da benle geldi ama hemen başka yere geçti der onlar da yüze başka içlerinden başka konuşur; aklı sıra beni zor durumda bırakıp istediğini elde edecek.
Neden benle hep vakit geçirmek istemiyor anlamıyorum, ne pek uyuşuyoruz ne beni seviyor; (özdeki annelik sevgisini demiyorum bi birey olarak beni sevmiyor, zaten birey görmüyor ki, benim istediklerimi yaparak yaşayacak kişidir evlat der adeta); herhalde mücadele, münakaşa seviyor benle vakit geçirerek hayata-kendine meydan okumuş oluyor; bu bana hiç benzemeyen kötü huylu kızımı yönetip, her istediğimi yaptıracağım savaşı....
Bi gün de diyor ki ben olmazsam sıkılıyormuş kendi arkadaşları arasında! Benimkilerle daha iyi vakit geçiriyormuş (işine gelmeyince görüşme, ben olsam hiç aramam, öyle arkadaş olmasa da olur demeyi bilir ama).Tabi onlar tecrubeli anasının gözü olmuşlar biliyorlar huyunu annemin eğer lafını bölmezsen konuşamayacaklarını öğrenmişler; deşarj olamıyormuş çok!
Sırf kendi konuşsun yani; benim de gelmemi istiyor çünkü konuşması bölünürse bana konuşacak; zaten bildiğim bişeyi bana anlatacak edalı nidalı. Bi de biliyorum beraberdik ya dedim mi nasıl sinirlenir! tüm heyecanını hevesini kaçırıp kursağında bırakmışım! Ya beraberdik ya biliyorum! Olsunmuş! E ben niye bi daha aynı şeyi dinleyeyim zaten evde kafamı ütülemiştir!
Tabi benim arkadaşlarım çömez, büyüğe saygıdan bölemiyorlar; oooh nasıl deşarj oluyor, lafı bitince de sıkılıp bana kalkalım nazlı der! Pessss! Bi de eleştirdim mi hani sen konuştun hep bize fırsat vermedin, ben ne deşarj oldum ne hasret giderdim diye; e ben de lafı almayı bilecekmişim!
oysa kendi nasıl da ortamı ele geçirirmiş, ilgi odağı olurmuş!!! Hııı sıkılarak dinliyor telefon karıştırıyorlar! Sanırsın sözünü kesince oluyor; dur biraz ben anlatacam derim dalmış o konuşmaya duymaz, şöyle dikkatini çekmek için eline koluna dokunacan da anca; hıı sonra ben anlatırım susar, dayanamaz ki, bir de beni tersler kendi anlatıyormuş işte! Hem ben güzel anlatamazmışım dümdüz söylermişim! Demez onlar kızımın arkadaşı o anlatsın, akranlar sohbet etsin! Ama hiiçç bencil değil çok verici bir insanmış ya...
Bazen ben gitmedim diye kendi de gitmeyerek beni protesto eder, arkadaşına da beni şikayet eder gibi anlatır ben mani oluyorum sanki; kadın anlamaz ki e nazlı gelmesin canım sen kendin gel işte...sonra da bana surat yapar benim yüzümden gidememiş. Neden ben katılmak zorundayım ki? Galiba tek başına yola çıkmaktan korkar oldu söyleyemiyor bahanesi ben.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder