ne güzel hep beraber geziyorsunuz annen seni hiç bırakmıyor

Bi komşumuz diyor ki ne güzel imreniyormuş bize hep anne kız beraber hiç ayrılmadan hareket ediyormuşuz. Her yere beraber gidiyormuşuz, annem beni hiç yalnız bırakmıyormuş. Arkadaş gibiymişiz.
 Kendi de 17 yaşındaki kızıyla böyle olmak istermiş ama kızı onu yanında istemiyormuş...sen gelme diyormuş hep, arkadaşlarıyla geziyormuş... ne güzelmiş ben hiç demiyormuşum!
sanki desem ne fayda?


Sanki ben istiyorum, bırakmıyor ki peşimi. Sırf tek gidebileyim diye son anda karar vermiş numarası yapıyorum. 
O zaman bile çoğu zaman nereye niye söylemiyorsun ben de gelirdim diyor. 
Kızlarla buluşacağız diyorum aaa iyi işte bana da değişiklik olurdu diyor! 

geldiği zaman da ben 5dk oturur kalkarım diyor ama külliyen yalan; rolümü çalıyor, sonra herkesinkini, deşarj olunca sıkılıyor kalkalım diyor mesela bana!!
sonra söyleyince de napayım diyor sıkılıyormuş, sosyalleşmek, sohbet etmek onun da hakkı değilmiymiş? mahsus bir de beni suçlu duruma düşürmeye çalışıyor.
ben olamıyorum. napsınmış yani? kendi arkadaşlarınla deşarj ol değil mi. yok onlar yetmiyor hem benimle konuşup hem her fırsatta arkadaşlarımla konuşup oh oh tam deşarj olacak nazlıyı kim takar yaa??

Ya da yürüyüşe gideceğim;
+söyleseydin ya ben de gelirdim belki güzel bir hırka bulurdum! 
-Foruma değil anne sahile 

(eskiden bizim sahil böyle değildi, taş, toprak, kayalık, izbe gibi bir yerdi, içki içmeye giderdi erkekler, bi kere o aklında kalmış ya değiştiremezsin, kmlerce düzgün yürüyüş yolu yaptılar ve hep cıvıl cıvıl ama anneme göre berduş dolu, gidilmez!foruma git). 

+Sahile tek gidilmez! ben de gelecem bekle! 
-Anne eski sahil değil bu! 
+illa da yürüyeceksen koşu bandı alsaydık aah ah içim hiç rahat değil, Bana ne gelecem ben kızımı berduşlara yem etmek için büyütmedim! 

Sanırsın daha önce sahili görmedi, ama bahane ya da sabit fikrini değiştirmiyor... 

-Ama ben çok yürüyeceğim yorulursun sen, 
+az yürürsün şöyle bir hava alır döneriz! 

Aayyyyyy. Annemin hava alma dediği, bıraksam elele kolkola gezeceğiz, maalesef genç değil ki hemen yorulup oturmak istiyor sonra gene huzursuzluk, şikayeti bitmiyor, bank beğenmiyor, dolanıyor daha çok yoruluyoruz sonra ilk gördüğü bankın en temizi, düzgünü olduğunu düşünüp ona dönmek istiyor, tabi iyice yorgun, diyor ki 10dk dinlenelim de eve dönelim artık! yeter bu kadar yürüdüğümüz çok yorulduk! ben yoruldım mu, doydum mu yürümeye? kimin umurunda ki?

Hep böyle çoğul konuşur ben teyzem değilim ki ona dese neyse.... 
Teyzenle gezsin nazlı! 

Geziyor canım sayemde, tabi illa ki beni de katmak ister ama kaçınırım; teyzemle iyi anlaşırlar, uyumludur o, ama işin tadı olmaz öyle uyumluyla! hani mücadele hani meydan okuma hani ikna turları, birine birşey dayatma, istediğini kendi zevkini yaptırma mücadelesi? eğlenceli değil ki!

 --

ya da 
+ben yorulunca otururum sen biraz daha yürür dönersin 

der ama nerdee? Ona göre biraz neredeyse birkaç santim öte bense cep sinemasının oradan bi başlarım taaa mezitliye çıkacam neredeyse... 
Ama anlamaz ki, bi süre dönmezsem berduşlar tecavüze kaçırdı sanıyor herhalde cangıldayız ya ev en güzeli (bi ara yürüyüşü madem seviyormuşum bari eve koşu bandı alalımmış! Sırf sahile inmeyeyim diye...), telefona sarılıyor bi süre dönmezsem

+ee nazlı nerdesin? dönmedin? 
-Daha 10dk oldu anne, 
+e ben sıkıldım dön! 

E ben doymadım yürümeye ama kimin umrunda tabi??? Annemle yürüyüş kısa yürümek istediğimde çekilir anca... O yüzden aniden çıkıyorum anlamıyor ben de geleyim, mecburen acı gerçeği yüzüne çarpmak zorundayım;
-annecim sen çok yürüyemiyorsun ki ondan bana yetmiyor, 
+olsun ben beklerdim seni, 
-bekleyemiyorsun ki! yetmiyor bana o kadar ya, biraz yalnız kalıp düşünmem falan rahatlamam lazım, 
+aman sen de zaten bu gidişle ilerde çoook kalacaksın yalnız yaşlı bir kız olarak!!!
-hah işte yaşlı o zaman yürüyemem ki bu kadar uzun şimdi yürüyeyim bari..... 

Anlıyor mu hayır! 
Haa tek çıkınca da rahat bırakıyor sanmayın, arıyor neredeymişim ne zaman dönecekmişim galiba sinirimi sabrımı sınıyor! Teknojoliden anlasa çip taktırıp gpsle beni izler!!Ee bu bana yürüyüş değil ki!. 

Arkadaşlarımla bile buluşacakken annem de gelmek istiyor, caydırmak için türlü yöntem geliştirdim, ama bazen gene de dinlemez.

 Kabul etmiyor ama dışarı çıkıp sosyal olmaya ihtiyacı var, ama onun yerine sen yetersin diyor, başıma da musallat! 
Sonra bir sosyallik yakaladı mı bırakmak ne demek ortamı da sohbeti de ele geçirip, içini döküp rahatlayıncaya kadar hiiç umursamıyor kimseyi. Kendi konuşmadığı anda da sıkılıyor bana da hadi gidelim yeter oturduğunuz diyor!! 

Eee ben konuşmadım kendi arkadaşlarımla!

 Olsun kendi rahatladı, sıkıldı, kalkıp eve gitme kararı alındı! Ben de illa uyacam çünkü zavallı bir köleyim... Uyarıyorum ben az konuştum, özlemişim diye; 30 dk anca sabrediyor, arada lafa dalamıyorsa ilgisini kaybeder ve sıkılır, surat asar, acele ettirir; hadi nazlı hadi nazlı gidelim! Ha zaten ortamımı çalmış benim anlatacalarımı benden önce anlatmış, hatta anlatmak istemediklerimi, gereksiz detayları bile kendi anlatmıştır! 
 ---


 assla baskıcı bir anne değilmiş! yasak koymazmış, yapmayacaksın falan demezmiş!! Bunda bile beni kandırmaya çalışıypr yaa... Gitmeyeceksin demez ama gitmemem için elinden geleni yapar; bunun için her yol mübahtır, sonucunda benin asabım mı bozulur psikolojim mi, eskiden de yani daha küçükken de, korkak olmama bile razı, sırf gitmeyeyim diye bir geziye beni korku senaryolarıyla korkuttu; gitmeyeyim de psikolojim bozulsun, nasılsa evdeyim...

 En yakın markete gidip dönüyoruz karşılaştığımız bir komşuya bu kadar yürümek bile hareket bize yetiyor diyor, ha kadın şaşıyor mu yooo zaten sitenin 4-5dönümlük arazisinden hiç çıkmıyor ki aaa bak tam bana örnek olacak bir kadın! siteden çıkmıyor saçına başına bakmıyor temizlik yapıp tüm sinirini çocuğundan çıkarıyor, şimdiye kadar yönetemediği kimselerin acısını çocuktan çıkarıyor...