Beraber kapalı bir mekana gittik mi korkulu rüyası çıkıyor.
Ya sıcak yemekten ağzım yanarsa, ya biri göz koyarsa.
Bu da 3. Demekki. üstümün sıcak gelmesi ve terlemem, terim üstümde kuruyacak ve hastalanacağım.
Tabi bu korkusuna o kadar saplanmış ki sıcaklanmama olasılığım aklına gelmiyor.
illa da üstünü soy diyor.
Hatta ceketime el atıyor, yardım edecekmiş! Niye kendim yapamıyorsam!
gerek yok diyorum sıcak değil.
Duruyor duruyor benzer şeyler diyor. Sıcak gelmedi desem de nafile.
Sıcak geldiyse çıkar nazlı!
Defalarca söylüyor.
Artık tepemi attıracak kadar.
iyice ikna edici biçimde hayır desem de inanmıyor bana, kendi sıcaklanınca ben de sıcaklanacağım illa!
Bu tartışmalar menopoz döneminden kalma bi alışkanlığı!
Sıcaklanırsam çıkarırım anne diyorum. Hemen çıkarmamı bekliyor belli, huzursuz.
zaten huzursuz olmak için bahane arar ve bulur!
33 yaşıma geldim ama kendimin sıcaklanıp sıcaklanmadığımı, üşüyüp üşümediğimi anlayamıyorum sanırsın!
bu olayın bir de üşüme versiyonu var da.
üşüdün mü, üşüdüysen bilmem ne yap. yok önünü kapat, yok bir şal isteyelim! hatta beim yerime üşüdüğüme karar verir, sıcaklandığıma da! ben anlayamam ki kendimi!!!!
......
Bi korkusu da, yorganı nevresime tuttururken kullandığımız çengelli iğnenin açılıp ayağıma batması! Nevresimimi değiştirirken görüyor ve anında müdehale ediyor. Ver ben yapayım! Ben yapamazmışım ayağıma batarmış sonra! Niye yapamayayım ki, kendininkiyle aynı yapıyorum. Hayır kendi daha iyi yapıyormuş! baktım aynısı, benim yaptığımdan hiç farkı yok!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder