tepemde ikide bir 'kaldır da g.tünü' diye başlayan cümleler kuran annem olduktan sonra bana tükenmişlik sendromu falan işlemez
hıı Meryem Uzerli'nin tepkisinden cesaret alıp ben de kendi sektörümde sömürüldüğümü bildiğim halde susmaktan vazgeçip, protesto etmeye karar verdim.
sanki bu dünya sömürü dünyası değil mi? yakın arkadaşına bile elini versen kolunu kaptırıyorsun.
hıııh dedim anneme rest çektim, artık ev kızı değilim! dedim. ev işine son! dedim.
öf nazlı kaldır g.tümü de yerler kirlenmiş, sil. dedi.
heh heh he. bi başarısızlık daha. evi ben silmezsem başkası mı silecek? e becbuuur. ne çektim be ben?? ne sildim ben be??!! :))
sonra;
öğretmenlik yapıyorum.
zaten aylık, o da doğru dürüst zamanında ödenirse asgari ücret alıyorum.
müdürümü aradım, tükenmişlik sendromu olmuşum, gelmeyecem! dedim.
atın ölümü arpadan olurmuş! başına icat çıkarmayalımmış. (müdür diye annemi aramışım, telefona müdür diye kaydettiydim de^^)
sırada bekleyen tonla atanamayan öğretmen var, biri gider, biri gelir.
biz öğretmenler eminin oyunculardan sayıca çok daha fazlayız ama sokağa dökülsen, biber gazıyla cop yersin. olmadı işinden olur, k.çının üstüne oturursun.ihtiyaç fazlası kadar öğretmen varken, kalakalırsın.
üstelik de bu yaptığından kimsenin haberi olmaz!
ne manşet olursun, ne magazin gündemi konusu, ne köşe yazısı.
bir garip atanamayan öğretmen olarak kaybedenler kulübündensin, emekli çocuğu olarak zaten bir mucizeyi başararak hayatta kalmışsın, bağışıklığında var, k.çın k.çın yaşar gidersin!!!
_______________________
yok yani Meryem Uzerli haksız diyemem, artık cidden hasta mı yoksa daha önceki açıklamalarında belirttiği şeyler bu olacaklara işaretti de özellikle 100. bölüm arifesinde elini taşın altına koyarak yaptı bilmem. lakin bizde durum bu.
bizim tükenmezlik sendromumuz olmak zorunda, yoksa kayıplara karışırız, kimsenin de ruhu duymaz.
gerçi sanata da hani değer veriliyor değil de, e bize de yeterince değer verilebiliyor mu?
bir öğretmen gelir bir öğretmen gider.
sanki birer insan, bir hayat, birey değiliz de, sayı değeriyiz...soyutuz.
şimdi az çok sevdiğiniz öğretmen ortadan kaybolsa ne yaparsınız. en fazla ah yazık....
bize ihtiyaç yokmuş gibi geliyor bazen..
_______________
hıı Meryem Uzerli'nin tepkisinden cesaret alıp ben de kendi sektörümde sömürüldüğümü bildiğim halde susmaktan vazgeçip, protesto etmeye karar verdim.
sanki bu dünya sömürü dünyası değil mi? yakın arkadaşına bile elini versen kolunu kaptırıyorsun.
hıııh dedim anneme rest çektim, artık ev kızı değilim! dedim. ev işine son! dedim.
öf nazlı kaldır g.tümü de yerler kirlenmiş, sil. dedi.
heh heh he. bi başarısızlık daha. evi ben silmezsem başkası mı silecek? e becbuuur. ne çektim be ben?? ne sildim ben be??!! :))
sonra;
öğretmenlik yapıyorum.
zaten aylık, o da doğru dürüst zamanında ödenirse asgari ücret alıyorum.
müdürümü aradım, tükenmişlik sendromu olmuşum, gelmeyecem! dedim.
atın ölümü arpadan olurmuş! başına icat çıkarmayalımmış. (müdür diye annemi aramışım, telefona müdür diye kaydettiydim de^^)
sırada bekleyen tonla atanamayan öğretmen var, biri gider, biri gelir.
biz öğretmenler eminin oyunculardan sayıca çok daha fazlayız ama sokağa dökülsen, biber gazıyla cop yersin. olmadı işinden olur, k.çının üstüne oturursun.ihtiyaç fazlası kadar öğretmen varken, kalakalırsın.
üstelik de bu yaptığından kimsenin haberi olmaz!
ne manşet olursun, ne magazin gündemi konusu, ne köşe yazısı.
bir garip atanamayan öğretmen olarak kaybedenler kulübündensin, emekli çocuğu olarak zaten bir mucizeyi başararak hayatta kalmışsın, bağışıklığında var, k.çın k.çın yaşar gidersin!!!
_______________________
yok yani Meryem Uzerli haksız diyemem, artık cidden hasta mı yoksa daha önceki açıklamalarında belirttiği şeyler bu olacaklara işaretti de özellikle 100. bölüm arifesinde elini taşın altına koyarak yaptı bilmem. lakin bizde durum bu.
bizim tükenmezlik sendromumuz olmak zorunda, yoksa kayıplara karışırız, kimsenin de ruhu duymaz.
gerçi sanata da hani değer veriliyor değil de, e bize de yeterince değer verilebiliyor mu?
bir öğretmen gelir bir öğretmen gider.
sanki birer insan, bir hayat, birey değiliz de, sayı değeriyiz...soyutuz.
şimdi az çok sevdiğiniz öğretmen ortadan kaybolsa ne yaparsınız. en fazla ah yazık....
bize ihtiyaç yokmuş gibi geliyor bazen..
_______________
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder