Kişlsel bakım marketine gittik, pamuk alacaktım, şöyle de bir bakındım.

Tabi bişeyler satmak istiyorlar hemen. Maskara, eyeliner.

Annem yüzüncü kez öğrenememiş biçimde; ay eyeliner iyi hoş da zor çıkıyor, izolobant gibi soymak gerekiyor çok zor çok! Kirpikler kopuyor heep diye yakınıyor! öğrenemedi. Bir sabitlendi mi tamam. 1960 larda bi kullanmış da bunları yaşamış iyi ki.

Kızcağıza da bilgi satmak için gün doğuyor başlıyor makyaj temizleyicileri anlatmaya. Annem de ilk defa duyuyor gibi memnun ve pür dikkat dinleyerek şaşırıyor.

Konuyu değiştirmeye çalışsam ne fayda.

Nazlıı bak makyaj çıkarıcı varmıış!

Biliyorum!

Ama eyeliner bile hemen çıkıyormuş!

Biliyorum benimki de bundan!

Yok değil seninki başka!

Hayır annecim bundan.

Aa değil aayol seninki mavi şişell ya! Eyeliner da heme çıkıyormuş Nazlı hemen alsana bundan!

Annecim benimki de bundan!

Ay değil ayol!

Senin dediğin şişe tonik şişesi!

Ama bu iyi çıkarıyormuş!

Benimki de bundan işte.

Ben görmedim!

Arkada kalmıştır.

Ama seninki eyeliner çıkarmıyor.

çıkarıyor.

Allah Allah???

Diretiyor da al. Sanırsın reklamcı! Var zaten diyorum kafa eyeliner da kalmış. Kız da eyeliner verme peşinde napsın.

Biliyorum ay sanki ilk defe duyduk!

Ay ben ilk duyuyorum!

Kaç kere dedim unutmuşsun.

Hiç söylemedin!

Defalarca aynı eyeliner meselesi! Hatırlamaz ama.

Almadım lazım değil. Sonra da bana tutmuş ukalalık ettin ne bilecen bilmiyorsun diyor. Kızcağız bozulmuş!

Kaç defa aynı keyi konuşmuşsak sıraladım bende!

Siz kendinizi iyi ve bilgili hissedin diye ben aptal muamelesesi göremem efendim! Bildiğim bişeye bilmiyor gibi yapamam!

Amaaan sen de çok bilmiş! Niye kullanmıyormuş*m o zaman eyeliner??? Bilmiyormuşum ki hiç söylememişim!

Elli kere söyledim ve ayrıca kullanıyorum da!

Hiç görmemiş???!

Hala 40 yıl önceki gibi sanıyor! Kalem eyeliner ne anlasın?

Niye benim bişeyi bildiğlmi kabullenmek bu kadar zor acaba?