Bi ara annem evlenmeye niyetlenmişti, bize de işlemek için uğraşırdı, ne güzel ablamız ve abimiz olacakmış! Gezdirirlermiş bizi, hediye alırlarmış yaa!! (çocuk kandırır gibi söylerdi).
Bi vesileyle tanışmışdık da, hiç de öyle gezdirecek ve hediye alacak gibi değillerdi o yemekte. Yediğin kebap boğazına dizilsin inşallah der gibi bakmıştı cici baba adayımızın 17 yaşındaki kızı!!
Saftirik ablam bile ne biçim bakıyor öyle demişti! Böyle çocuk kandırır gibi konuşurdu bizle. Ben 13 ablam 15'tik. biz aksini söylemiyorduk doğrusu ama ....
Sonra bi zaman sonra işte ne olduysa bize anlatmıyor, vazgeçti. Bahanesi de bizdik biz ablamla kafakafaya vermişiz, kararlaştırmışız, anneme demişiz ki 'biz cici baba istemiyoruz!' .
kendi sorgu sualden kurtulmak için böyle demişti soranlara...
Hiç de öyle bişey demedik ma işte ihale bize kaldı.
Bundan sonra kendi bahanesine kendi de inandı üstelik, kim sorarsa, yani öyle çok soran da olmazdı ama, gene de işte; bizi bahane gösterirdi. Kızlar istemedi. bi epey bi zaman sonra bu hikayeyi kendinin uydurduğunu bile unuttu, konu açılınca da evlenmeye niyetlenmiş bi ara ama işte biz demişiz cici baba istemeyiz. anne onu sen uydurmuştun, biz öyle bir şey dememiştik dedim. aa ama zaten istemiyormuşuz ki, o öyle hatırlıyormuş....
annemde zaten haklı çıkma, kendini haklı görme ve çıkarma psikolojisi kuvvetlidir. ne güzel böyle hayatı hatırlamak; işine geldiği gibi!!
olayın akabindeki zaman diliminde;
Neden öyle diyorsun demiştim bir gün, napsınmış gerçeği söyleyecek hali yokmuş ya!!
-E ama bizi suçluyor, sorguluyor, kızıyorlar! (teyzem, eniştem, anne tarafından az uzak akrabalar)
+Ee napiim???
-Anlaşamadık de.
O zaman neden diye sorarlarmış ama! Oysa kızların istememesi kendini sorgulamaktan az biraz kurtarıyordu!! Ne güzel değil mi???
Bize düşen de sorgulanmak, azarlanmak, bencilsiniz anneniz yalnız mı kalsın? denmesi, yalan söylemek zorunda falan kalmak....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder